Post OECI – On the road

Het is een waarheid als een koe. Goede thrillers worden gekenmerkt door verrassende plotwendingen en cliffhangers. Vooruit, ik gooi er nog een karakteristiek tegenaan: een page-turner. Je kan niet stoppen met het omslaan van weer een pagina, want wie weet doen er zich weer nieuwe gebeurtenissen voor.

Roadmovie
Nu wil ik niet zo ver gaan om ons OECI-accreditatietraject  een thriller te noemen. Zeker, er waren in het hele proces ook genoeg spannende, ja soms bloedstollende ogenblikken. Maar ik zou de reis die OncoZON in dit opzicht maakt eerder een avontuurlijke en horizon verruimende ‘roadmovie’ noemen.

Groei
Want een vast thema in ‘roadmovies’ is, dat de reis de (hoofdrol)spelers verandert.  Ze kunnen mentaal groeien, wijze lessen opdoen of hun oude fouten gaan inzien. Vaak is de reis opgedeeld in meer episodes, waarin steeds een andere hindernis wordt overwonnen. Tot zover is alles in veel opzichten wel van toepassing op onze netwerkaccreditatie.

OECI
In ‘Seizoenen’, drie blogs geleden heb ik een doorkijkje gegeven van het OECI-traject. Het avontuur dat netwerkaccreditatie heet en dat wij onvoorwaardelijk met elkaar zijn aangegaan. Wij zijn OECI en de tien organisaties die een slinger vormen in het landschap van Zuidoost-Nederland. De zelfevaluatie van OncoZON heeft een karrevracht aan informatie en de nodige inzichten opgeleverd. Het geeft ons ronduit energie om nu al met verbeteringen aan de slag te gaan.

Ontkurken?
We zijn nog steeds in blijde afwachting van OECI’s antwoord: is het een GO of een NO GO? Het langverwachte antwoord ‘komen ze of komen ze niet’ laat nog even op zich wachten. De kurk kan er nog niet af en daarmee – voorlopig dan – ook nog niet de druk. Een ware cliffhanger is het wel.

Het moet gezegd, de gelijkenis is treffend: het is een verdomd echte ‘roadmovie’ gebleken. We laten het jullie weten als het hoge woord eruit kan. Sterker nog. Het moet eruit.

(wordt vervolgd)

Marion Titselaar,
Projectleider OECI OncoZON